Prvi korpus ARBiH, od ‘92.-‘95. je detaljno i precizno prikazan sa apsolutno kompletnom strukturom, od njegovog nacionalnog sastava po mjesecima i godinama, obrazovne strukture, socijalne strukture, dobne, brojnog stanja boraca po mjesecima i godinama, borbenim dejstvima Prvog korpusa, količine hrane, električne energije, goriva itd, dopremljenih kroz tunel Dobrinja-Butmir, poginulih boraca Prvog korpusa do samih dezertera, kao i brojnog stanja na strani agresora, njihovog djelovanja, te gubitaka u ljudstvu i naoružanju.

Istraživanje obiluje podacima koji su prikazani kroz grafikone radi lakšeg razumijevanja, slikovitijeg stvarnog stanja svih tih ratnih godina, te se jasno može zaključiti da je Prvi korpus imao nemjerljivu važnost u odbrani opkoljenog grada Sarajeva.

Prvi korpus je pokazao iznimnu snagu i strategiju u odbrani grada pod opsadom. Pozivao je na akciju, afirmisao princip djelovanja, imao izraženu težnju, principijelnost i ideal.

“Za mene je intelektualna i patriotska potreba da se afirmira istina o odbrani BiH bila osnovni i primarni motiv da svoj naučni i akademski angažman usmjerim upravo na vrijeme, prostor i historijsku društvenu situaciju u kojoj sam bio i sam aktivni sudionik obavljajući visoke komandne dužnosti u jedinicama koje su branile kako Sarajevo tako i cijelu BiH”, kazao je Ajnadžić.

Prema podacima koje je Ajnadžić iznio u ovom istraživanju, Prvi korpus je 1992. godine imao 64.442 borca, 1993. 80.644 borca, zatim 1994. godine 84.914, te 1995. godine 87.009 boraca, od toga je u opkoljenom Sarajevu bilo 26.980 boraca 1992. godine, 36.000 boraca 1993, 37.904 1994, te 34.931 borac 1995. godine.

Tokom četiri godine rata prosječan broj boraca Prvog korpusa bio je 78.253, od toga je bilo 73.488 Bošnjaka, 934 Srba, 3.402 Hrvata i 429 Ostalih. Zanimljiv je podatak da je broj Srba tokom ratnih godina opadao, sa 1.566 tokom 1992, do 530 boraca 1995, dok je s druge strane broj Hrvata u Prvom korpusu rastao sa 2.330 boraca 1992, na 4.084 1995. godine.

Tokom četiri ratne godine dezertiralo je 5.093 Bošnjaka, 1.016 Srba, 1.207 Hrvata i 148 Ostalih. Njih 5.763 otišlo je u inostranstvo, a 3.572 dezertera nisu se vratila iz inostranstva, oni koji su se vratili, osnovali su svoju političku partiju i zove se Naša stranka.